سهند نادی حق

باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است این صبح تیره باز دمید از کجا کزو کار جهان و خلق جهان جمله درهم است گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب کاشوب در تمامی ذرات عالم است گرخوانمش قیامت دنیا بعید نیست این رستخیز عام که نامش محرم است در بارگاه قدس که جای ملال نیست سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند گویا عزای اشرف اولاد آدم است خورشید آسمان و زمین، نور مشرقین پرورده ی کنار رسول خدا، حسین کشتی شکست خورده ی طوفان کربلا در خاک و خون طپیده میدان کربلا گر چشم روزگار به رو زار می گریست خون...

سلام عسل مامان، سهند گلم  حدود سه ماه شاید هم یه کم بیشتره که برات چیزی ننوشتم. یه عالمه خبرای خوب و بد دارم که باید همش رو بهت بگم تا وقتی بزرگ شدی بدونی که مهمترین اتفاقات در سن سه سال و هشت ماهگیت چه ها بوده... درستش اینه که اول از دوستای خوبمون تشکر کنم که همیشه به یاد ما بودن و با گذاشتن کامنتهای پر از مهرشون دلم رو گرم میکردن که دوباه بیام و برات بنویسم. بدونید که همتون رو دوست دارم عزیزای من. امیدوارم همیشه در کنار خانواده هاتون و مخصوصا نی نی های قشنگتون شاد شاد باشید... اوایل بهمن ماه سال 91 بود که با خاله مهسا و عموپدرام رفتیم انزلی و بسیار بسیار بهمون خوش گذشت، آب و هوا عالی بود، سه چهار روزاونجا ...